Hallo allemaal, moet mij bijna weer opnieuw voorstellen hé…dit is echt lang geleden…veel te lang… het is ook een immens project geworden onze zolder verbouwing…maar het resultaat mag er zijn.
Eigenlijk zijn we vorig jaar al begonnen…er moest worden opgeruimd…zo weinig mogelijk spullen mochten in de ruimte aanwezig zijn om werkruimte te creëren. In januari zijn we begonnen met slopen…de zolder was ooit al afgetimmerd door de vorige bewoners, maar we moesten terug tot het oude dakbeschot zodat ze het dakkapel konden plaatsen.
Tja en als je eenmaal begint met slopen…dan kom je van alles tegen en ga je steeds verder. Je bent immers bezig en je doet het niet zo snel weer…dus wilden we het goed aanpakken. De zolder moest geïsoleerd worden, zowel het dak als de muren…dus ook uiteindelijk een nieuwe vloer erin…maar dus eerst dat dakkapel…
Tijdens die storm in februari werd het dakkapel geplaatst…persoonlijk vond ik dat erg spannend…de mannen van Wiko dakkapellen waren er niet zo van onder de indruk… beetje woei zeiden ze…hahaha… Ze hebben goed werk geleverd…en we konden daarna dus zelf aan de slag om alles af te werken.
Dat afwerken nam heel veel tijd in beslag…op een paar hele kleine dingen na is het nu eindelijk af. Maar we hebben echt weken gebuffeld om tot zover te komen. Eerst dus alle muren voorzien van isolatie en gipsplaten…die weer afwerken met plamuur zodat ik het kon behangen. Het dakkapel zelf moesten we nog afwerken, zaten zoveel schroefgaten…
De vloer was weinig meer van over…die was zo beschadigd…maar we waren toch al van plan om er een laminaat vloer overheen te leggen. De buurman heeft mijn man geholpen met isoleren en die gipsplaten er tegenaan maken, de rest hebben we samen afgemaakt.
Gelukkig ben ik redelijk handig en heb ik dus veel zelf gedaan, veel pauzes er tussendoor genomen…mijn lichaam vond het niet zo leuk wat ik deed namelijk. Maar goed…ik ben van het niet zeuren en gewoon doorgaan…dus dat deden we ook.
Ik heb de muren geplamuurd en behangen…geschilderd…geholpen met laminaat leggen…plinten eraan gemaakt…bijna alles afgekit…moet nog een klein stukje doen…
Maar jullie snappen vast wel waarom het weken heeft geduurd…van een complete bouwval naar een mooie ruimte…
Ik kan er weer zitten en ik hoef niet meer beneden in de woonkamer te filmen voor YouTube. Er moeten nog wat meubels komen…maar dat komt later wel. Ik had nog wat oude meubels staan en die gaan eruit…het past echt niet meer bij mijn mooie zolder.
Sophie heeft een nieuw bureau…haar oude was gemaakt van een blad van een oude commode en daar hadden we poten onder gezet. Ze heeft het nu op haar slaapkamer staan en kan dus ook op haar slaapkamer zitten aan een bureautje. We moeten nog kijken naar een goede stoel voor haar…maar ook dat komt nog wel.
De ruimte moet ook nog gezellig worden aangekleed, maar dat komt ook wel. Ik ga de komende tijd maar eens een aantal leuke dingen maken die ik er kan neerzetten.
Weken hard werken heeft een prachtige ruimte opgeleverd waar ik mijzelf heerlijk in kan terug trekken. Even weer tot mijzelf komen en opladen voor een nieuw gevecht.
Een gevecht is het nog elke dag, het gaat namelijk helemaal niet goed met onze Sophie…zonder in verder details te treden. Maar een jaar lang vreselijke overvraging en niet handelen naar een beperking kan heel veel doen bij een kind. Gelukkig staan alle neuzen de juiste kant op nu, maar het gaat nog een lang traject worden om alle opgelopen schade weer goed te krijgen.
Gelukkig kan ik mijzelf goed uiten…zowel door er over te praten als dingen te verwerken in mijn journals. Ik heb mijn bullet journal weer nieuw leven ingeblazen en ga proberen elke dag iets creatiefs te doen.
Dus blijven adem halen…komt het allemaal goed. Dat is ook echt mijn motto voor de komende tijd geworden. Sophie is elk weekend thuis, dus dat betekent voor mij door de week een stapje harder zodat ik er in de weekenden voor Sophie kan zijn. Ze heeft het zo nodig…en dan zetten we onszelf maar weer opzij…ach we weten niet beter…dit doe ik al bijna 14 jaar…met heel veel liefde…
