Blog

Het was even geleden dat ik hier op mijn blog een berichtje had geschreven, velen van jullie weten al wel wat zich hier heeft afgespeeld de laatste weken…maar toch wil ik het hier op mijn blog ook vertellen….

Jullie weten wellicht wel van mijn kinderen…ze hebben beide forse beperkingen en hebben beide veel zorg nodig. Nu hadden wij voor Sophie al een lange tijd een indicatie voor 24 uurs zorg met verblijf…helaas was er geen plekje wat goed bij haar aansloot dus woonde ze nog gewoon thuis. Vorig jaar vlak voor de kerst kregen we het telefoontje dat er een plekje voor haar gevonden was. Op het zorgcentrum waar ze al naar school ging en waar wij ook graag wilden dat ze daar ging wonen.

Uiteindelijk heeft het best nog een tijdje geduurd…er moesten eerst vele gesprekken worden gevoerd…natuurlijk konden we eerst kijken of we er een goed gevoel bij hadden… en zo is Sophie weken later verhuisd naar een woongroep…

Afgelopen zaterdag hebben we haar definitief verhuisd en is ze voor het eerst blijven slapen op de woongroep. Wat een emoties in een aantal weken tijd…eerst al die onzekerheid nog…er moest nog zoveel geregeld worden…en dan ineens gaat het toch nog snel. En dat was maar goed ook…je moederhart scheurt in tweeën… echt…

De voorbereiding moest in het geniep gebeuren…en dat was niet gemakkelijk in deze Coronatijd. Je kunt niet zomaar even naar een winkel om te kopen wat je nodig bent… alles gaat via Click en Collect…inmiddels zijn sinds deze week de regels al wat versoepeld…maar ik heb nog met een giga lijst 10 minuten mogen winkelen bij de Action.
Wat een stress was dat…zei gelijk dat nooit weer! Was nog nooit zo snel erin en eruit geweest bij de Action. Maar goed…het moest gewoon…Sophie was dingen nodig…heel veel dingen nodig.

Wij hadden begin februari al rekening gehouden dat dit eraan zat te komen…dus we hadden bij Ikea al het nodige besteld…dit stiekem op zolder verstopt achter de schuine kant…
Ook hadden we extra kleding online besteld…nu was ze ook nieuwe kleding nodig…maar normaal gesproken had ik niet zoveel besteld… al die kleding moest gelabeld worden…wat een klus…gelukkig bestel ik al sinds de kinderen als baby naar de kinderopvang gingen labels bij Goedgemerkt. Van die handige plakstickertjes…labels voor in kleding…

Ik had al een stempel met de naam van Sophie, super handig en snel…het blijft lang zitten in de was. Ze wassen op de woongroep zelf dus ik ben geen speciale labels nodig. Ik kreeg als tip om de kledinglabels die erin gestreken moesten worden om dat met een stijltang te doen i.p.v. een strijkijzer. Nou zo’n stijltang stond dus op mijn lijstje van de Action. Ik heb niet zo’n ding…ik heb krullend haar wat altijd net de verkeerde kant op gaat! 🙂

Maar het ging heel erg goed…dus het was een hele goede tip…ik ben wel een aantal uur bezig geweest, maar alle kleding is nu voorzien van een label of een stempeltje. Ben je op zoek naar labels voor jezelf of je kinderen? Hiernaast vind je een advertentie van Goedgemerkt en als je daar op klikt kom je op hun website. Ze leveren razend snel en alle labels zijn van hele goede kwaliteit. Ik heb er al zoveel labels besteld in al die jaren.

Labeltjes op de broodtrommel en drinkbekers…ach jullie kennen het vast wel…maar nu moest overal echt een labeltje op. Van de sokken tot aan het ondergoed…

Vorige week hadden we haar kamertje al ingericht en er moet ook nog wel wat gebeuren, maar dat komt straks wel weer als de winkels weer gewoon open zijn. Sophie is dan een beetje gewend en dan kunnen we samen op pad om leuk behang uit te zoeken en gordijnen. Haar kamertje is netjes en er hangen gordijnen…dus het kan ook nog wel.

Voor mijzelf heb ik even een pauze ingelast, even mijn agenda zo goed als leeg gemaakt. Ik hoop voor komende woensdag weer een video op YouTube te hebben…maar als dat nog niet lukt…dan maar even niet. Ik merk heel goed hoe vreselijk zwaar de laatste weken zijn geweest…mijn lichaam moet echt even in een soort van ruststand.

Inmiddels gaat het met Sophie redelijk goed, ze begint haar draai te vinden op de woongroep. Ik kan dat allemaal terug lezen in haar elektronische dossier en dat geeft ook rust. Ik had op mijn Facebookgroep een berichtje geplaatst voor diegene die haar een kaartje wilden sturen, had al meerdere verzoeken gehad…Allemaal fans van Sophie! 🙂
Deed haar en ons ook zoveel goeds…ze heeft van mij zo’n bedrukte doos gekregen waar ze alle kaartjes in kan bewaren zodat ze er altijd op terug kan kijken.

Het is goed zo…we zijn het juiste pad ingeslagen…hoewel het natuurlijk best ingrijpend is. Met Pasen is ze voor het eerst weer even 2 dagen thuis en straks in de meivakantie gaat ze gewoon met ons mee op vakantie. Ze blijft altijd bij ons gezin horen, alleen worden de grootste zorgen overgenomen door de professionals en kunnen wij weer genieten en echt papa en mama zijn. Ik besef dat het laatste sommige mensen raar vinden, maar zoals wij voor Sophie moesten zorgen de laatste jaren…nou ja al die jaren…dan ben je geen papa en mama…dan ben je een verzorgster…zorg je alleen maar dat alles blijft lopen thuis…genieten is er dan vaak niet meer bij. Daarom hopen wij nu juist weer te kunnen genieten van ons prachtige en bijzondere meisje. Helemaal bovenaan vinden jullie een canvasje die ooit eens is gemaakt door Sophie. Ze is een echte creabea en ik hoop nog vele kunstwerkjes van haar te mogen ontvangen.

Groep op Facebook….

https://www.facebook.com/groups/256421835765662